Hemşirelik Öğrencilerinin Mobil Öğrenme Hazır Bulunuşluk ve Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi
Citation
Ünal, N., Tosun, B. (2022). Hemşirelik Öğrencilerinin Mobil Öğrenme Hazır Bulunuşluk ve Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi: Cilt, 9, s. 250-260.Abstract
Amaç: Bu çalışma, hemşirelik öğrencilerinin mobil öğrenme hazır bulunuşluk ve bireysel yenilikçilik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Yöntem: Araştırma, 18 Aralık 2019-18 Şubat 2020 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini, bir vakıf üniversitesinde öğrenim gören ve araştırmaya katılmayı kabul eden 277 hemşirelik öğrencisi oluşturmuştur. Araştırma verileri; “Öğrenci Tanıtıcı Bilgi Formu”, “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” ve “Mobil Öğrenme Hazır Bulunuşluk Ölçeği” kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 21,77± 2,28 yıl olup, %72,20’si (n=200) yenilikçilik ile ilgili konferans/seminere katılmadığını, %75,50’si (n=209) hemşirelikle ilgili yenilikleri izlediğini ve %70’i (n=194) yenilikleri izlemek için interneti kullandığını belirtmiştir. Hemşirelikle ilgili yenilikleri izleyen öğrencilerin bireysel yenilikçilik ve mobil öğrenme hazır bulunuşluk düzeyi, izlemeyenlere göre yüksek saptanmıştır. Mobil öğrenme hazır bulunuşluk düzeyini etkileyen diğer değişkenin ise sınıf düzeyi olduğu görülmüştür (p<,05). Bireysel yenilikçilik ve mobil öğrenme hazır bulunuşluk puan ortalamaları arasında, olumlu yönde orta düzeyde anlamlı ilişki bulunmuştur. Öğrencilerin mobil öğrenme hazır bulunuşluk ölçeği alt boyut puanları incelendiğinde, en yüksek puanı mobil öz yeterlilik alt boyutunda aldıkları belirlenmiştir. Bireysel yenilikçilik davranışlarına göre öğrenci dağılımının en çok “kuşkucu” boyutunda olduğu saptanmıştır. Sonuç: Hemşirelik eğitim programlarında, yenilikçiliği destekleyen mobil öğrenme yöntemlerinin kullanılması, mesleki eğitimde görev alan eğitimcilerin kendilerini bu konuda geliştirmeleri ve etkin öğrenme yöntemlerini kullanılmaları önerilmektedir. Aim: The purpose of this study was to examine the relationship between nursing students’ mobile learning readiness and their individual innovativeness. Method: The study was conducted from 18 December 2019 to 18 February 2020. The study sample was volunteering nursing students who were educated in a foundation university (n=277). The data were collected by using “Student Information Form”, “Individual Innovativeness Scale” and “Mobile Learning Readiness Scale”. Results: The average age of the students was 21.77± 2.28 years. Of them, 72.20% (n=200) reported not having attended any conference/seminar on innovation. However, 75.50% of them (n=209) followed nursing innovation and 70.00% (n=194) used the Internet to follow nursing innovation. The level of individual innovativeness and mobile learning readiness of the students who follow the innovations related to nursing is higher than those who do not. The class level of nursing students was another variable affecting mobile learning readiness (p<,05). A positive, mild significant relation was found between the mean individual innovativeness score and the mean mobile learning readiness score. The students got the highest score in the “mobile self-efficacy” sub-dimension, and the individual innovativeness category with the highest distribution is the “late majority”. Conclusion: Mobile learning methods that promote innovativeness should be used in nursing education, instructors involved in hands-on training should promote themselves, and active learning methods should be used more effectively.